در ۱۹۲۱، کوکو شنل، یک مغازه‌دار زن فرانسوی و طراح مد، انقلابی در عطرهای زنانه پدید آورد. صد سال بعد، هنوز شنل شماره پنج، یکی از عطرهای محبوب در جهان است. شنل با بی‌توجهی خاص خودش به هنجارهای دوران، مرزهای قالب‌های اجتماعی پذیرفته شده برای زنان را درنوردید. در شروع دهه بیست قرن گذشته، او به پدیده‌ای در حلقه‌های مد فرانسه بدل شد.
شنل به عنوان معشوق یک بارون فرانسوی در ۱۹۰۹ به فرانسه آمد و در ۱۹۲۱ توانست یک زنجیره بوتیک موفق در پاریس باز کند. در همین سال تصمیم گرفت عطری طراحی کند که زن مدرن و امروزی مدنظرش را با آن بشناساند. او دنبال بویی بود که احساس تازگی بدهد اما در عین حال ماندگار باشد.
در آن زمان عطرسازان برای تازگی از لیمو، ترنج یا پرتغال برای ایجاد احساس تازگی استفاده می‌کردند. اما این بوها خیلی ماندگار نبودند
اواخر تابستان ۱۹۲۰ شنل با عطرساز ماهری به نام ارنست بو آشنا شد که مدتی در خدمت خانواده سلطنتی روسیه بود و حاضر شد چالش او را بپذیرد
چند ماه طول کشید تا ارنست بو، ده نمونه عطر را برای ارائه به شنل آماد کند. شماره عطرها یک تا پنج، و ۲۰ تا ۲۴ بود. شنل عطر شماره پنج را انتخاب کرد
این شایعه وجود دارد که عطر شماره پنج نتیجه یک اشتباه آزمایشگاهی و افزودن دوز زیاد آلدئید از سوی دستیار آقای بو بوده است
این بو مخلوطی از بوی یاسمین، رز، صندل، و وانیل بود و به یک موفقیت فوری منجر شد، که تا حدی نتیجه حربه‌های ناب بازاریابی از سوی کوکو شنل بود
شنل از بو و دوستان خود دعوت کرد که او را در رستوران گرانقیمت در ریویرا همراهی کنند. هنگام نشستن عطر را اطراف میز زد.
هر زنی که از آنجا عبور می‌کرد می‌پرسید که این چه عطری است و از کجا آمده است. این لحظه‌ای بود که شنل دریافت عطرش یک موفقیت بزرگ برایش رقم خواهد زد
ظاهرا بوی شدید آلدئید همان چیزی بود که طبق هنجارهای دوران چندان پذیرفتنی نبود، و تصور عطرسازان زمانه نیز این بود که زنان رغبتی به آن نداشته باشند. اما برای زنانی مثل شنل، هنجارها داشتند دود می‌شدند و به هوا می‌رفتند..
ایران آرت
