گران‌ترین لباس بومی ایران

استان خراسان شمالی از جمله مناطقی است که به دلیل حضور اقوام مختلف به گنجینه فرهنگ ها شهرت یافته و جلوه این رنگین کمان فرهنگی و تنوع قومی را به خصوص در لباس محلی این نژادها بیشتر می توان دید.

لباس‌های سنتی زنان کرمانج و ترکمن خراسان شمالی از لباسهایی اصیل ایرانی است که طرح و نگار نقش بسته بر آن، چشم‌ها را به میهمانی طبیعت می برد و هر نقش نمادی است که پیشینه ای دیرینه دارد.

به گزارش ایسنا، زنان و دختران کرمانج و ترکمن این دیار در درازای تاریخ پوشش اصیل خود را که گویا هویت آنان است حفظ کرده‌اند و به عنوان میراثی گرانسنگ، پشت به پشت به نسل بعدی منتقل کرده‌اند. رنگ‌های شاد و نقش و نگارهای متنوع به کار رفته در لباس‌های محلی علاوه بر جنبه‌های زیباشناختی، آرامش روحی و روانی را برای فرد به ارمغان می آورد.

چند سالی است که استفاده از لباس محلی اقوام عشایر کرمانج در این استان در مراسم هایی همچون عروسی ها رونق خاص گرفته بطوریکه بسیاری از خانواده ها مراسم عروسی خود را به صورت سنتی برگزار کرده و عروس و داماد و میزبان ها لباس محلی بر تن می‌کنند اما مدتی است که دوباره استفاده از این لباس‌ها را رونق افتاده است.

نرگس باغچقی، یکی از تولیدکنندگان لباس محلی کرمانج خراسان شمالی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا خاطرنشان کرده: خیاطی را از همان دوران بچگی دوست داشتم و این کار را هم فقط به خاطر علاقه ام  انتخاب کردم و تاکنون ادامه داده ام.

وی افزود: من از سن دوازده سالگی کار را در محل زندگیمان در روستا شروع کردم  و به خاطر دارم که قبل از این سن من به خاطر علاقه به کار خیاطی سوزن و نخ  را بدون اجازه مادرم  بر می داشتم و به گوشه‌ای از خانه می‌رفتم و برای عروسک هایم لباس می دوختم و از همان سن هم کار را شروع کردم؛ آن زمان انواع لباس ها را می دوختم و الان مدتی است که فقط لباس محلی قوم کرمانج  را می‌دوزم.

وی ادامه داد: طی چند سال گذشته استقبال از لباس های محلی کرمانج در این استان به خصوص در مراسم های عروسی رونق خاصی گرفته بود بطوریکه در محل خیاطی خود اقدام به دوخت تعداد زیادی از این نوع لباس‌ها کردم و به افرادی که توان مالی آن ها برای خرید لباس نبود اجاره می دادم. البته برخی از افراد نیز هستند که سفارش خرید لباس را می دهند که برای آن ها دوخته می‌شود.

باغچقی تصریح کرد: یک سالی است که وضعیت فروش و اجاره لباس محلی بسیار بد شده است و دیگر مشتری چندانی ندارد. قسمتی از لباس های مذکور(شلوار) با پارچه مخمل دوخته می شود اما قیمت بسیار بالا رفته است و دیگر توانی برای خرید این لباس ها نیست.

وی با بیان اینکه همیشه برای خرید پارچه به مشهد سفر و دو سه توپ پارچه خریداری می کردم که هر توپ پارچه کفاف دوخت حدود 10 شلوار را می داد، تصریح کرد: در گذشته قیمت هر متر پارچه مخمل 9000 تومان بود اما هم اکنون به 27 تا 28 هزار تومان رسیده است و هر توپ پارچه مخمل 600 تا 700 هزار تومان آب می خورد.

باغچقی بیان کرد: برای اینکه این نوع از لباس های محلی زیبا و پرزرق و برق شود نیز نوارهای بر روی آن دوخته می‌شود اما قیمت این نوارها نیز خیلی بالا رفته است و هر توپ نوار که 500 تا 600 هزار تومان می‌شد به حدود یک میلیون و 100 هزار تومان رسیده است.

وی خاطرنشان کرد: نقدینگی لازم وجود ندارد که پارچه و نوارهای مورد نیاز خریداری شود از سوی دیگر وقتی هزینه تولید آنقدر بالا رفته مجبور هستیم تا لباس ها را با قیمت بالا اجاره دهیم و به فروش برسانیم.

وی گفت: در گذشته هر دست لباس محلی کرمانجی را 280 تا 300 هزار تومان می فروختم اما هم اکنون مجبور هستیم با قیمت 450 تا 500 هزار تومان بفروشم اما هیچ کسی چنین پولی برای خرید لباس محلی در این اوضاع اقتصادی نمی دهد.