این اعجوبه طراحی کفش با نام کامل مانوئل بلانیک رودریگز در سال 1942 در جزار قناری اسپانیا به دنیا آمد. پدرش که اصالت چک داشت، مالک کارخانه داروسازی در پراگ بود و مادرش در جزایر قناری به کشت موز مشغول بود. دوران کودکی را در خانه آموزش دید اما در نوجوانی در مدرسه‌ای شبانه روزی در سوئیس ثبت نام کرد و از آنجا که والدینش می‌خواستند او دیپلمات شود، راهی تحصیل سیاست و حقوق در دانشگاه ژنو شد.
او در سال 1965 رشته خود را به ادبیات و معماری تغییر داد و پس از گرفتن مدرک برای تحصیل هنر به دانشکده هنر بروکس و پس از آن نیز برای تحصیل طراحی صحنه به دانشکده هنر لوور رفت. مانوئل در کنار تحصیل به کار در یک فروشگاه پوشاک زنانه نیز مشغول شد. در سال 1968 به لندن رفت و در بوتیک زاپاتا مشغول به کار شد و از آن زمان مقالاتی را نیز برای نشریه لومو ووگ می‌نوشت که نسخه ایتالیایی نشریه مد ووگ مخصوص آقایان بود.
چند سال بعد و در سال 1970 بود که در جریان سفری به آمریکا با دایانا وریلند سردبیر ووگ آمریکا ملاقات کرد و وقتی رزومه خود را به او داد، او گفت: «حتماً چیزی تولید کنید، لوازم جانبی، کفش تولید کیند». او طرح‌های مانولو را برای کفش را تحسین کرده و به او توصیه کرد روی طراحی کفپوش متمرکز شود. مانولو به پیروی از همین توصیه، به سراغ طراحی کفش رفت.
در سال 1972 اوسل کلارک او را دعوت کرد برای نمایش او کفش تولید کند و به این ترتیب او به صورت جدی وارد دنیای طراحی کفش شد و برای طراحان دیگری مانند جین مویر و زاندرا رودس نیز طراحی انجام داد. دو سال بعد مانولو بوتیک زاپاتا را به قیمت 2 هزار پوند خریداری کرده و طراحی‌های خود را در آن عرضه کرد. در همان سال او اولین مردی شد که عکسش روی جلد نشریه ووگ بریتانیا چاپ شد. این طراح اسپانیایی در سال 1977 فروش طراحی‌هایش را در آمریکا و از طریق فروشگاه‌های بلومینگدل آغاز کرد و بوتیک مخصوص خودش را نیز در این کشور افتتاح کرد. او از آن زمان تا کنون به طراحی مشهور تبدیل شده است که بسیاری او را نماد سبک کلاسیک قرن بیست و یکم می‌دانند.
امروزه بوتیک‌های مانولو بلانیک در بسیاری از نقاط جهان از نیویورک و لندن تا دوبی و کویت و تا سنگاپور و سئول گسترده هستند. او در سال 1987 به عنوان یکی از طراحان برتر در لیست بین‌المللی خانه مشاهیر خوش‌پوش‌ترین‌ها قرار گرفت. در سال 2007 «بالاترین نشان فرماندهی امپراطوری بریتانیا» به پاس خدمات او به صنعت مد بریتانیا به مانولو بلانیک اعطا شد.
مانولو در سال 2012 نیز بالاترین جایزه مد بریتانیا را به خود اختصاص داد و نشریه گاردین در آن زمان در گزارشی درباره این چهره ماندگار عرصه مد و فعالیت‌های او نوشت: «مانولو بلانیک هر کسی را کاملاً راضی می‌کند، این مرد دقیقاً همان چیزی است که تصور می‌کنید. می‌توان علاقه دیوانه‌وار آنا وینتور به مد و تهور کاری پستی آب فاب را در بدن هرکول پویرت دید که همه در یک نفر جمع شده‌اند. او چه در پوشش و چه در رفتار خود کاملاً رسمی و بسیار منظم است».
مانولو که این جایزه را در تولد هفتاد سالگی خود دریافت کرد، در این سال‌ها در اوج شهرت قرار داشت نشریه گاردین در گزارش خود به نقل قولی از «کری بردشاو» اشاره می‌کند زمانی به یک سارقی در منهتن گفته بود «می‌توانی کیف من را ببری، می‌توانی حلقه و ساعتم را بگیری، اما خواهش می‌کنم کفش‌های مانولو بلانیک من را نبر». اما مانولو خودش درباره این نقل قول به خبرنگار این نشریه می‌گوید «واقعیت این است که من هیچ برداشتی از موفقیت یا شکست ندارم. من همیشه نگاهم به جلو است و تنها به چالش‌های خودم فکر می‌کنم، زیرا این کار باعث می‌شود بتوانم به راهم ادامه دهم. اگر به گذشته نگاه کنم، هراسان می‌شوم، خوشحال نمی‌شوم، زیرا زندگی‌ام همیشه برای خودم نوعی رمز و راز بوده است».
نویسنده گزارش نشریه درباره این پاسخ مانولو می‌گوید: «در واقع من می‌توانم منظور او را درک کنم. شاید اکنون نتوان تصور کرد که زمانی نه چندان دور، کفش فقط کفش بود نه یکی از نمادهای موفقیت و زنانگی. امروزه کفش‌های پاشنه بلند به نمادی در فرهنگ عمومی برای زنان تبدیل شده‌اند. اکنون قهرمانان المپیک نیز با پوشیدن آنها به خودشان جایزه می‌دهند و عکس پیش فرض روی جلد هر کتاب پرفروش است. اما این جایگاه و موقعیت تا حد زیادی وابسته به نوع طراحی آنها توسط مانولو بلانیک است. طراح‌های اولیه او برای کفش‌ها فوق العاده‌اند: این طرح‌ها نه صرفا خطوطی بی جان که طرح‌هایی دارای احساس و تعیین کننده هستند. همانطور که ریچارد آودون، عکاس مد با تاکید بر حالت و زیبایی بدن به ما نشان داد که چطور لباس می‌تواند برای فردی که آن را پوشیده کاریزما و جهان بینی به همراه بیاورد، اکنون مانولو نیز کاری مشابه را با کفش‌ها انجام داده است. مانولو با طرح‌های خود چشم‌های جهان را به قدرت متحول کننده کفش مناسب باز کرده است».
نشریه تایم نیز در معرفی این طراح برجسته در لیست خود به این گفته مدونا، خواننده آمریکایی اشاره می‌کند که زمانی گفته بود «کفش‌های مانولو بلانیک بهتر از هر لذتی است». بلانیک در دهه 1970 و زمانی به اوج موفقیت خود رسید که بسیاری از نام‌های بزرگ در این عرصه افول کرده بودند. او از معدود نام‌هایی است که تمامی کفش‌های عرضه شده به نام خودش را تنها و صرفاً خودش طراحی کرده است. مشهور است که سارا جسیکا پارکر، بازیگر مشهور آمریکایی نیز زمانی گفته بود «من با یک جفت کفش مانولو بلانیک می‌توانم یک ماراتن کامل را بدوم، شاید پاهایم به طور کامل از بین بروند، اما با این کفش‌ها، پاهایم به چه کاری می‌آیند».
اما جدیدترین موفقیت این نام عرصه طراحی‌ها را می‌توان همکاری او با ریحانا، خواننده آمریکایی دانست که مجموعه‌ای از کفش‌های زنانه را به صورت مشترک راهی بازار کردند و استقبال گسترده از این مجموعه باعث شد مجله مد ووگ در گزارشی درباره این مجموعه بنویسد: «کفش‌های این مجموعه بهترین نمونه از سلیقه غیرمعمول ریحانا است که توانسته است به کفش‌های همیشه فاخر مانولو، کمی طعم خیابانی بدهد».
منبع: مد آنلاین
