امیلیا کلارک به تازگی مصاحبه‌ای داشته و در آن اظهارنظرهایی دور از از انتظار و قضاوت اولیه بسیاری از ما بیان کرده است. امیلیا کلارک الان ۳۴ ساله است. او در مصاحبه‌اش با نشریه Elle گفته که زمانی که ۲۸ سالش بوده یک متخصص زیبایی چهره به او گفته که یه تزریق فیلر (ژل‌های پرکننده چین و چروک) در ناحیه صورت نیاز دارد. پاسخ او، نشان دادن در خروجی به پیشنهاددهنده بود!
صنعت فیلم بی‌رحم است، به خصوص در مورد زنان. هنرپیشه‌های مرد تا حد زیادی راحت‌تر هستند و خیلی‌هایشان علیرغم اینکه ۵۰ یا حتی ۶۰ سال را هم گذارنده‌اند می‌توانند همچنان نقش‌های رمانتیک یا اکشن بگیرند.
اما در مورد زنان چنین لطفی وجود ندارد و بنابراین خواهی نخواهی بیشترشان دچار بحران میانسالگی و کهنسالی می‌شوند و به جز معدودی حضور هنری‌شان محدود می‌شود و نمی‌توانند نقش‌هایی متناسب با هنرشان پیدا کنند.
معمولا آنها با اعمال زیبایی متنوع سعی می‌کنند تا مدتی با این روند مبارزه کنند، اما نهایتا همه تسلیم می‌شوند. بماند که اعمال زیبایی برخی‌هاشان موفق از آب درنمی‌آید و چهره دلنشین و زیبایی ذاتی‌شان پنهان می‌شود و حتی از فرط تزریق بوتاکس، برخی‌ها چهره ماسکه شده پیدا می‌کنند و از بزرگ‌ترین ابزار یک هنرپیشه، یعنی میمیک‌های صورت، محروم می‌شوند.
امیلیا کلارک در مصاحبه‌اش اما حرف‌های جالبی زده بود:”وقتی فکر و خیال پیر شدن را می‌کنی، باید این را هم در نظر بیاوری که همین روند از تو چیزی ساخته که الان هستی. به عنوان یک آدم ۳۴ ساله، من خردمندتر و باهوش‌تر از قبل شده‌ام و تجربیات بیشتری کسب کرده‌ام. من همه اینها را از سرگذرانده‌ام و به آنها افتخار می‌کنم. بدون گذران عمر که نمی‌توانستید به اینها برسید. زمان بوده که شما را قادر کرده اینها را به چنگ آورید. پس وقتی چهره‌ام بازتاب‌دهنده زمانی باشد که من روی این کره خاکی گذرانده‌ام، بگذار که این طور باشد!”
املیا کلارک به مادرش اشاره می‌کند که او هم یک هنرپشه بوده و هیچ وقت عمل زیبایی نکرده و حالا متناسب با چهره‌اش، صورت زیبایی دارد.
“ممکن است تصور کنید که (هنرپیشه‌ها) دوست نداشته باشند در مورد این مطلب صحبت کنند، اما من به شما می‌گویم که چین‌هایی روی پیشانی‌ام ایجاد شده.” او گفت که دوست ندارد اینها را با فیلر پنهان کند، چون در این صورت دیگر او نمی‌تواند با توسل به آنها همان احساس‌های قبلی را در بازی‌هایش القا کند.
او گفت که:”من در صنعتی کار می‌کنم که لازمه‌اش جنباندن صورت است و من خودم آدم ابرازگری هستم. اگر لازمه بقای من در این صنعت بعد از ۴۵ سالگی این باشد که هر کار ممکن شامل تزریق بوتاکس انجام بدهم، ترجیح می‌دهم کلا کارم را متوقف کنم.”
علیرضا مجیدی نوشت: وقتی این خبر را می‌نوشتم یاد نیکول کیدمن افتادم که در استادی‌اش هیچ شکی نیست و در سریال اخیرش -The Undoing- هم حضوری خوب داشته، اما وقتی می‌بینیم که او در سالیان اخیر دغدغه پا به سن گذاشتن پیدا کرده و دیگر فیلم‌هایی به سبک ساعت‌ها یا دیگران را نتوانسته‌ایم از او ببینیم، دلگیر می‌شویم.
کاش جامعه و صنعت هالیوود مجالی به هنرپیشه‌ها برای تجربه طبیعی پا به سن گذاشتند می‌دادند و ایده‌آل‌هایشان را زیبایی تحمیل نمی‌کردند.
منبع یک پزشک
